17ᵉ Jazz’N Ambleny

Het Duitse JazzEcho noemde hem ‘de Dr. Jekyll en Mr. Hyde van de trompet’; de Volkskrant bestempelde zijn muziek als ‘sappig, stuiterend en dansbaar’ en NRC ‘jazz met vleugels’. Een toekomst in de muziek leek Rob van de Wouw (1975) lang ondenkbaar. Dus studeerde hij Electrotechnologie voor hij uiteindelijk koos voor het Rotterdams conservatorium. Hij blijkt een veelzijdig, gedreven en virtuoos trompettist: een musicus met het vermogen zich aan te passen aan verschillende muziekstijlen. Inmiddels staat er een groot aantal albums op zijn naam, ook als componist, arrangeur en bandleider. In 2010 ontving hij de Edison Jazz Publieksprijs voor zijn ‘Tunnelvision’ – ‘superieur’ en ‘een Neder-jazz klassieker’ aldus De Telegraaf. Van de Wouw is medeoprichter en mede-artistiek leider van het New Rotterdam Jazz Orchestra, een ensemble dat in twintig jaar uitgroeide tot hét toonaangevende eigenzinnige moderne jazzorkest van Nederland.

Nina Gat (2000) kwam op haar zevende vanuit Tel Aviv naar Frankrijk. Opgegroeid in een kunstenaarsfamilie volgde ze lessen piano en jazz aan het Conservatoire à Rayonnement Régional ‘Darius-Milhaud’ (Aix-en-Provence), het Institut Musical de Formation Professionnelle (Salon de Provence) en het Centre des Musiques Didier Lockwood (Parijs, Evry-Courcouronnes). Al in 2021 was ze artist in residence #JazzDeDemain (Le Baiser Salé, Parijs). Haar voorbeelden zijn onder meer Bill Evans en Brad Mehldau. Ze combineert op subtiele wijze jazz, pop, chansons en instrumentale stukken. Met haar eigen trio brengt ze frisse, eclectische muziek, geïnspireerd door Shai Maestro, de Beatles en Norah Jones. Ook speelt, zingt en arrangeert Nina bij andere, heel diverse projecten (Ninanda, Everblue 5tet, Era#P, Iklim).

Clément Simon (1984) kreeg al als zevenjarige viool en muziektheorielessen. Na pianoles aan het Centre de Musique Aquitaine en het Conservatoire in Agen voltooide hij met lof het Centre de Musique Didier Lockwood (Melun), gevolgd door schrijf- en orkestratiecursussen aan het Conservatorium van het Parijse 11e Dept. Zijn voornaamste inspiratiebronnen zijn klassieke Europese muziek, maar ook Afrikaanse en Caribische muziek. In stijl is hij beïnvloed door musici variërend van Ahmad Jamal tot Keith Jarrett, én Michel Camilo, Herbie Hancock, Kenny Kirkland en Brad Mehldau. Clément heeft zijn eigen akoestische trio, en speelt ook keyboard of Hammond orgel in het elektrische combo Baby Vortex of de Orchid Big Band die hij mede oprichtte. Zijn laatste albums zijn ‘Man On the Moon’ (2018) en ‘A Soulful Christmas’ (2024).

Als zoon van musicerende ouders drumde Wouter Kühne (1996) op zijn derde, en kreeg les vanaf zijn zevende. In zijn vaders auto hoorde hij John Coltrane’s ‘Sound’, wat hem bracht naar het Junior Jazz College van het Conservatorium van Amsterdam. Hij behaalde er summa cum laude zijn bachelor (2018), al gelauwerd als meest getalenteerde drummer (Sena Performers ‘Gouden Slifje’, 2017). In diezelfde jaren reisde hij voor percussie les naar Senegal, Mexico en Cuba. In 2019 ging hij naar de Manhattan School of Music, New York. In 2022 kreeg hij met Trio Mattias Van Der Brande de Grand Prix van de B-Jazz Conteste (Gent), gevolgd door de grote juryprijs op het Tremplin Jazz in Avignon. Jazz Magazine roemde de ‘constante interactie’ van de ‘hyperactieve drummer die nimmer opdringerig werd dankzij zijn ultra dynamische spel’. Dit jaar speelt Wouter voor de derde maal op Jazz’N Ambleny.

Bassist Steve Zwanink (1984) studeerde aan het McGill University in Montreal (Jazz Performance) en aan het Institutt for musikk in Trondheim, Noorwegen voor hij zijn master behaalde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag (2014). Inmiddels behoort Zwanink tot Nederlands meest gevraagde jazzbassisten: dit vanwege zijn stuwende swing, krachtige sound en uitzonderlijke creativiteit en flexibiliteit. Hij speelde met het Jazz Orchestra of the Concertgebouw en het Metropole Orkest en wereldwijd met (inter)nationale jazzmusici. Sinds 2021 is hij hoofdvakdocent Contrabas en docent Double Bass Lab aan de ArtEz opleiding Jazz & Pop Zwolle. Zijn motto ontleent Zwanink aan Charles Mingus: ‘Making the simple complicated is commonplace; making the complicated simple, awesomely simple, that’s creativity’.